Pazarllëk dashta me ba me natën
Rixha i bana për me shku
I ofrova krejt çka n’dorë pata
Ama, ajo inat bani me mu
U përula e përlotun para natës
E mbështjellun me errësinën e saj
I diftova halin e zemrës t’lodhun
Prej mallit tand dënesa n’vaj
U mbështeta n’muret e ftohta
E pa çare tuj prit ditën me agu
Hajali yt m’shoqnon edhe sante
S’ka asnji sanije që ti s’je k’tu
I fola natës për sytë tu
E për çdo fije t’qerpikut tand
Edhe hana t’xhelozoi, u fsheh
Kallximi për ty jehoi mbi xhihan
Me konop t’sabrit e ngreha natën
Duert m’gjakojnë unë nuk rënkoj
Shputat zvarr i ngreh prej lodhjes
Drejt teje jar vazhdoj t’hapëroj
Sante nata s’më bani pazar
S’dashti viranja kurrë m’u kry
N’tezgën e vet pat sall errësinë
E unë n’tezgë tem mallin për ty
/DIVANIRABI/